GIJS

Hoe maakt deze jongen hiphop, hoe maakt deze jongen rap? Wat is deze man z’n story, wat is deze man z’n trap?

Jezelf perfect introduceren door middel van enkele pertinente vragen, het is niet zomaar voor iedereen weggelegd. Enter GIJS, wiens enigmatische verschijning voorlopig wel meerdere vragen oproept. Hoe kan iemand een opleiding kleinkunst aanvatten, om er vier jaar later doodleuk naar buiten te wandelen als rapper? Waarom rapt die vervolgens ook nog eens zowat de hele Belgische scene vlotjes aan gort? En wat moeten we met z’n allen denken van iemand die in een Nederlandse tongval de Antwerpse kroon claimt? Vragen staat vrij en GIJS heeft ze duidelijk in de aanbieding. 

Gelukkig vallen er alvast wat antwoorden te rapen op z’n eerste EP ‘Eitje’, uit sinds 2021 onder Fake Records. Zeven nummers en twee interludes telde deze aangename kennismaking van de buitenwereld met dit fenomeen, maar dat volstond om meteen te begrijpen dat GIJS anders is dan wie dan ook voor hem. De Antwerpse Nederlander etaleerde op zijn eerste worp een veelzijdigheid die ongekend is in de Belgische rapscene. GIJS valt allesbehalve voor één gat te vangen: tekstueel kan hij mee met de besten en de beste jongeman kan ook nog eens nummers in elkaar boksen alsof hij nooit iets anders heeft moeten doen. Intussen heeft GIJS een opvolger van die eerste EP uitgebracht, de CISMAN EP, met daarop singles als ‘Cisman’, ‘Crack’ en ‘De Stem’. Het laat horen dat de jonge artiest in ijltempo z’n eigen geluid aan het ontdekken is. 

Live weet de eigenzinnige rapper, geflankeerd door zijn muzikanten Simon De Rover en Lorenzo Kobina (Glasshelder), alvast perfect waarmee hij bezig is. Zijn shows balanceren ergens op een slap koord, gespannen tussen muziek, theater en comedy. Voor menigeen een onbegonnen evenwichtsoefening, voor GIJS niet meer dan een schoonheidswandeling. Je hoeft hem zelfs niet eens in de gaten te houden, ervan horen doe je hoe dan ook wel in de toekomst.